@article { author = {}, title = {Electrophoretic pattern of serum proteins culturered Shirboat fish (Barbus grypus) in Khuzestan province}, journal = {Iranian Veterinary Journal}, volume = {8}, number = {2}, pages = {5-11}, year = {2012}, publisher = {Shahid Chamran University of Ahvaz}, issn = {1735-6873}, eissn = {2676-704X}, doi = {}, abstract = {    In order to determine amount of  total serum protein and its fractions in Shirboat fish (Barbus grypus), blood samples  were collected from the caudal vien of 68 clinically healthy mature male (38) and female (30) reared in earthen ponds at Azadegan culturing center in Khuzestan province, Ahvaz- Iran. Total serum protein concentration (g/dl) was measured by using the the standard Biuret method and proteins fractions were separated by using the cellulose  acetate electrophoresis. In this study, the overall mean (±SEM) of total serum protein concentration was 6.3±0.9 g/dl. In male and female, the electrophoretic pattern of serum proteins showed six fractions included: albumin, globulin, globulin, β globulin, γ globulin and γglobulin. The results showed also that the mean value of two fractions (γglobulin and γ globulin) in male sex were significantly was higher than the female and one fraction ( globulin) in female significantly was higher than the male (P<0.05). }, keywords = {Blood,Serum protein,Electrophoresis,Shirboat (Barbus grypus)}, title_fa = {الگوی الکتروفورتیک پروتئین‌های سرم خون ماهی شیربت (Barbus grypus) پرورشی}, abstract_fa = {    به منظور تعیین مقادیر پروتئین تام سرم خون ماهی شیربت (Barbus grypus) پرورشی و تعیین اجزاء تشکیل دهنده آن از 68 قطعه ماهی بالغ شیربت پرورشی به ظاهر سالم پرورش یافته در استخرهای خاکی مرکز پرورش آزادگان واقع در حومه شهرستان اهواز شامل 38 قطعه نر و 30 قطعه ماده، از طریق ورید ساقه دمی خون‌گیری به عمل آمد.  پس از جداسازی سرم، پروتئین تام سرم خون به روش بیوره (Biuret) و اجزاء تشکیل دهنده پروتئین تام سرم خون به روش الکتروفورز با استفاده از ژل استات سلولز (Cellogell Myl) از هم تفکیک گردیدند.  در این مطالعه، میانگین و خطای استاندارد میانگین پروتئین تام سرم خون ماهی شیربت بدون در نظر گرفتن جنس 9/0+3/6 گرم در دسی‌لیتر به دست آمد.  در الکتروفورز پروتئین‌های سرم خون شش بخش پروتئینی شامل: آلبومین، آلفا یک، آلفا دو، بتا، گاما یک و گاما دو تفکیک گردید.  آنالیز آماری اختلاف معنی‌داری بین جنس نر و ماده از نظر میزان پروتئین تام سرم خون نشان نداد، اما میانگین میزان گاما یک و گاما دو در جنس نر به طور معنی‌داری بیشتر از جنس ماده و میانگین میزان آلفا یک در جنس ماده به طور معنی‌داری بیشتر از جنس نر بود (05/0p<).}, keywords_fa = {خون,پروتئین سرم,الکتروفورز,ماهی شیربت (Barbus grypus)}, url = {https://www.ivj.ir/article_2938.html}, eprint = {https://www.ivj.ir/article_2938_3549823dc2e54c824ff6f0de95bab79f.pdf} } @article { author = {}, title = {Effect of various levels of dietary prebiotic mannan oligosaccharide on hematological and some blood serum biochemical parameters of young cultured juvenile great sturgeon (Huso huso Linnaeus, 1754)}, journal = {Iranian Veterinary Journal}, volume = {8}, number = {2}, pages = {12-21}, year = {2012}, publisher = {Shahid Chamran University of Ahvaz}, issn = {1735-6873}, eissn = {2676-704X}, doi = {}, abstract = {    The aim of the present study was the evaluation of various levels of dietary prebiotic mannan oligosaccharide (MOS; activeMOS®) on hematological and some blood serum biochemical parameters of cultured juvenile great sturgeon (Huso huso). Fish were offered formulated diets that either contained two levels of prebiotic MOS, 2 and 4 g/kg or the basal diet without the MOS for 46 days. Blood samples were collected from caudal vein of 18 apparently healthy fish (average weight 217.77 ±29.8 g) at the end of trial. Data was analysed by regression analysis and pearson correlation test. Result showed that the MOS supplement to the basal diet cuased significant difference in lymphocytes in control group and eosinophil in 2 g/kg MOS treatment when compared to other treatments groups (P<0.05). Another significant different was also observed in creatinine factor of treatment 2 g/kg MOS when compared to other treatments groups (P<0.05). The results indicated that the prebiotic mannan oligosaccharide didn’t influence the blood parameters in beluga juvenile and it is not appropriate for supplementation in the diet of cultured juvenile beluga}, keywords = {Prebiotic Mannan oligosaccharide,blood parameters,Great sturgeon (Huso huso)}, title_fa = {تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان ¬الیگوساکارید بر برخی پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی سرم خون فیل ماهیان (Huso huso Linnaeus, 1754) جوان پرورشی}, abstract_fa = {    پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید (MOS; activeMOS®) در سطوح صفر، 2 و 4 گرم در کیلوگرم بر برخی پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی سرم خون فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی بعد از 46 روز پرورش انجام گرفت.  خونگیری از شریان دمی و در قسمت انتهای باله مخرجی 18 عدد ماهی به ظاهر سالم (با میانگین وزنی 8/29± 77/217 گرم) در انتهای دوره پرورش به عمل آمد و نتایج با استفاده از آنالیز رگرسیون و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  با توجه به نتایج به دست آمده اضافه کردن مانان الیگوساکارید به جیره منجر به تفاوت معنی‌داری در میزان لنفوسیت در تیمار شاهد و ائوزینوفیل در تیمار 2 گرم در کیلوگرم مانان الیگوساکارید نسبت به سایر تیمارها گردید (05/0P<).  همچنین در فاکتور کراتینین در تیمار 2 گرم در کیلوگرم تفاوت معنی‌داری نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد (05/0P<).  نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید مورد مطالعه تأثیری بر پارامترهای خونی در فیل ماهی جوان پرورشی ندارند و این پربیوتیک نمی‌تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.}, keywords_fa = {پربیوتیک مانان الیگوساکارید,پارامترهای خونی,فیل ماهی (Huso huso) پرورشی}, url = {https://www.ivj.ir/article_2939.html}, eprint = {https://www.ivj.ir/article_2939_72eadc77f99a7e0f9ed26e66b015d815.pdf} } @article { author = {}, title = {Effects of rearing density on leukocytes and plasma cortisol level of Siberian sturgeons (Acipenser baerii)}, journal = {Iranian Veterinary Journal}, volume = {8}, number = {2}, pages = {22-32}, year = {2012}, publisher = {Shahid Chamran University of Ahvaz}, issn = {1735-6873}, eissn = {2676-704X}, doi = {}, abstract = {    This study was carried out to evaluate the effects of rearing density on total and differential leukocyte count and serum cortisol level in Siberian sturgeons (Acipenser baerii). Three years old Siberian sturgeons (460±90g) were reared at five densities (6, 9, 12, 15 and 18 fish per one third of 500-liter tank) for an 8 weeks period. To examine the total and differential leukocytes level changes, blood sample of one third tanks population were analyzed at the first and end of study with taking 3 blood smears of each sample. In high stocking densities (15 and 18 fishes) a significant decrease in total leukocyte count took place caused by a considerable drop in lymphocyte count but percentage of neutrophils increased significantly (P<0.05). No significant difference was found in monocyte and eosinophil percentage among the experimental treatments. There were no statistically significant differences in serum cortisol concentrations in different treatments (P>0.05). In overall, the results showed that: 1) chronic stress caused due to crowding condition reduced the immune potential of Siberian sturgeons. 2) Changes in blood cellular composition were better stress indicator than plasma cortisol levels in Siberian sturgeon.}, keywords = {Siberian sturgeons (Acipenser baerii),Stress,crowding,cortisol,leukocyte}, title_fa = {اثرات تراکم پرورش بر گلبول‌های سفید و سطوح کورتیزول پلاسمای خون تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii)}, abstract_fa = {    این مطالعه به منظور بررسی اثرات تراکم پرورش بر تعداد کل و افتراقی گلبول‌های سفید وکورتیزول سرم خون تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii) صورت گرفت.  تاس ماهیان سیبری 3 ساله (با وزن 90±460 گرم) به مدت 8 هفته در 5 تراکم مختلف (6، 9، 12، 15 و 18 قطعه ماهی در هر مخزن 500 لیتری) نگهداری شدند.  به منظور ارزیابی تغییرات تعداد کل گلبول‌های سفید و درصد هر یک از آنها، در ابتدا و انتهای آزمایش نمونه خون یک سوم جمعیت هر مخزن با تهیه 3 اسمیر خونی از هر نمونه مطالعه گردید.  در تراکم‌های بالا (15 و 18 ماهی) کاهش قابل ملاحظه‌ای در تعداد کل لکوسیت‌ها مشاهده گردید که ناشی از افت قابل توجه تعداد لنفوسیت‌ها بود در حالی که درصد نوتروفیل‌های خون به طور معنی‌داری افزایش نشان داد (05/0P<). تغییرات آماری معنی‌داری در درصد مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌ها در تیمارهای مورد آزمایش مشاهده نگردید (05/0P>).  همچنین تغییرات آماری معنی‌داری در غلظت کورتیزول سرم خون این گونه در تراکم‌های مختلف وجود نداشت (05/0P>).  در کل، نتایج نشان داد که: 1) استرس مزمن ناشی از شرایط پرورش متراکم توان سیستم ایمنی تاس ماهی سیبری را کاهش داد. 2) در تاس ماهی سیبری تغییرات ترکیب سلول‌های خونی نسبت به سطوح کورتیزول سرم شاخص بهتری برای بروز استرس تراکم می‌باشد.}, keywords_fa = {تاس ماهی سیبری,استرس,تراکم,کورتیزول و لکوسیت}, url = {https://www.ivj.ir/article_2940.html}, eprint = {https://www.ivj.ir/article_2940_8efd948bcc88427d3644ad54a18e5cf7.pdf} } @article { author = {}, title = {Survey in red blood cell oxidative alterations due to experimental exposure to lindane in broiler chicken, Ross strain}, journal = {Iranian Veterinary Journal}, volume = {8}, number = {2}, pages = {33-40}, year = {2012}, publisher = {Shahid Chamran University of Ahvaz}, issn = {1735-6873}, eissn = {2676-704X}, doi = {}, abstract = {    Gamma hexachlorocyclohexane (Lindane) is one of the persistent chlorinated pesticides which is used as insecticide on agriculture and it is also used in form of shampoo or lotions to control lice and ticks in human and animals. Some studied revealed that oxidative stress and anemia are the remarkable effects against some of environmental pollutant. Therefore, in this study we decided to evaluate the effects of this material with measuring of RBC’s antioxidant enzymes such as catalase and glutation peroxidase. PCV values and their relating with enzyme activities were also noted. In this survey, 180 Ross broiler chicken were randomly divided into 4 groups  and were fed diet containing 0 (control ), 25, 50 and 75 ppm lindane for 45 days. At the end of 15, 30 and 45 days, chicken weighed and after euthanizing, blood were collected with heparin and examined for RBC’s catalase and glutathione peroxidase activities and PCV level. The results revealed that weight of chickens decreased significantly in 50 and 75 ppm group comparing with 25 ppm and control groups.  The highest and lowest of weigh were seen in the 25 and 75 ppm respectively on day 45. In 25 ppm group RBC catalase activity increased comparing to control and other groups on day of 15 (p<0.05). However, the lowest and highest catalase activity were seen  in the groups of 75 and 25 ppm respectively. The activity of RBC glutation peroxidase in the all groups comparing to control increased significantly on day 15 (p<0.05) and then decreased on day 45. The measurement of PCV showed no significant differences between experimental groups and control group. It is concluded that lindane administration causes RBC enzyme activity alterations which necessarily don’t associate with changes of packed cell volume which is the sign of anemia in the poultry.  }, keywords = {Catalase,Glutation peroxidase,Stress oxidative,RBC,PCV}, title_fa = {بررسی تغییرات اکسیداتیو گلبول‌های قرمز در مواجهه تجربی با آفت‌کش لیندین در جوجه‌های گوشتی نژاد راس}, abstract_fa = {    گاما هگزا کلرو سیکلوهگزان (لیندین) یکی از آفت‌کش‌های پایدار کلره است که به شکل شامپو یا لوسیون جهت کنترل کنه و شپش در انسان و حیوان و همچنین به عنوان حشره‌کش در کشاورزی استفاده می‌شود.  خاصیت پایداری و چربی دوستی این ترکیب و نیز استفاده مکرر آن در محصولات کشاورزی سبب شده است که از نقطه نظر باقیمانده آن در محصولات کشاورزی و خوراک دام و انسان مورد توجه ویژه‌ای قرار داشته باشد.  از آنجا که تحقیقات نشان می‌دهد ایجاد استرس اکسیداتیو و کم خونی از عوارض قابل توجه در هنگام مواجهه با برخی آفت‌کش‌ها به شمار می‌آید، لذا در این تحقیق بر آن شدیم تا اثرات اکسیداتیو این ترکیب را با اندازه‌گیری آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی گلبول قرمز همچون کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز ارزیابی کنیم.  همچنین مقادیر PCV و ارتباط آنها با فعالیت آنزیم‌ها مورد توجه قرار گرفته است.  در این تحقیق 180 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم و به مدت 45 روز با جیره غذایی حاوی صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 پی‌پی‌ام لیندین تغذیه شدند.  در پایان 15، 30 و 45 روزگی وزن جوجه‌ها اندازه‌گیری شد و سپس خون‌گیری با هپارین به عمل آمد و کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز گلبول‌های قرمز و PCV آنها اندازه‌گیری گردید.  فعالیت کاتالاز گلبول قرمز در گروه 25 پی‌پی‌ام در مقایسه با شاهد و سایر گروه‌ها در 15 روزگی به طور معنی‌داری افزایش یافته (05/0p<)، پایین‌ترین و بالاترین فعالیت کاتالاز به ترتیب در گروه‌های 75 و 25 پی‌پی‌ام دیده شد.  فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در تمام گروه‌‌ها در مقایسه با کنترل در روز 15 به طور معنی‌داری افزایش و سپس در روز 45 کاهش یافت.  اندازه‌گیری PCV نشان داد که تغییر معنی‌داری مابین گروه‌ها و کنترل وجود ندارد.  بنابراین از این تحقیق نتیجه‌گیری می‌شود که تجویز لیندین باعث تغییراتی در فعالیت کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز گلبول قرمز می‌شود.  این تغییرات توام با تغییرات PCV که از نشانه‌های کم‌خونی در پرندگان است، نمی‌باشد.}, keywords_fa = {گلبول قرمز,لیندین,کاتالاز,گلوتاتیون پراکسیداز,استرس اکسیداتیو,هماتوکریت}, url = {https://www.ivj.ir/article_2941.html}, eprint = {https://www.ivj.ir/article_2941_5d7fd6cda538fad50c9822cc3c68470c.pdf} } @article { author = {}, title = {Effect of omeprazole on the rate of immunoglobulines absorption in the newborn calves}, journal = {Iranian Veterinary Journal}, volume = {8}, number = {2}, pages = {41-49}, year = {2012}, publisher = {Shahid Chamran University of Ahvaz}, issn = {1735-6873}, eissn = {2676-704X}, doi = {}, abstract = {    Newborn calves, due to not receiving immunoglobulin from the mother in uterus, are agammaglobulinemic and gain immunity immediately after birth through colostrum intake. Whereas 24 hours after birth, abomasum produces more acid, the probability of colostrum globulin destruction increases. Blocking acid secretion through proton pump inhibitors might prevent colostrum immunoglobulin destruction. To study this issue 15 newly-born male Holstein calves were studied in five three-member groups, 3 being control groups and 2 were experimental groups. The calves under study were fed colostrum and milk at zero, 12, 24, 36, 48, 60, 72 and 84 hours after birth using esophageal tube as follows: Control groups: A- calves were fed with milk for 24 hours after birth then with colostrum for 72 hours after birth; B- calves were fed with milk for 48 hours after birth and then with colostrum up to 72 hours after birth; C- calves were fed with colostrum up to 72 hours after birth. Experimental groups: A- omeprazole was given orally each 24 hours (8 mg/kg) and the calves were fed with milk for 24 hours after birth and then colostrum up to 72 hours after birth. B- omeprazole was given orally each 24 hours (8 mg/kg) and the calves were fed with milk for 48 hours after birth and then with colostrum up to 72 hours after birth. Immunoglobulins G, M and A in serums were measured using ELISA. There was a significant difference between the serum IgG in subgroup C on the control group with other subgroups but no effect of omeprazole on IgG absorption was noticed. With regarded to the IgM, it was abserved that there was a significant difference between subgroup C of the control group with other groups, except subgroup A of the control group and subgroup A of the omeprazole group. omeprazole drug had no effect on IgM absorption. There was a significant difference between the serum IgA of subgroup C of the control group with other subgroups. Omeprazole not only did not increase IgA absorption but also a reduction in absorption of IgA in the subgroup A of the treatment was noticed. The results showed that omeprazole did not markedly influence the efficiency of Igs absorption.}, keywords = {Immunoglobulin,Omeprazole,calf,Colostrum}, title_fa = {تأثیر امپرازول بر افزایش زمان جذب ایمونوگلوبولین‎ها در گوساله‎های تازه متولد شده}, abstract_fa = {    گوساله‌های تازه متولد شده به دلیل اینکه در داخل رحم، ایمونوگلوبولینی از مادر دریافت نمی‏نمایند، آگاماگلوبونمیک می‏باشند و ایمنی خود را از طریق مصرف آغوز به دست می‏آورند.  احتمال تخریب گلوبولین‌‌های موجود در آغوز، از 24 ساعت پس از تولد افزایش می‏یابد.  بلوک نمودن ترشح اسید شاید بتواند از تخریب ایمونوگلوبولین‌های آغوز جلوگیری به عمل آورد.  هدف از مطالعه کنونی تأثیر امپرازول روی میزان ایمونوگلوبولین‪های خون می‏باشد.  مطالعه بر روی 15 رأس گوساله نر هلشتاین تازه متولد شده صورت پذیرفت.  آغوز و شیر مصرفی در ساعت‌های صفر، 12، 24، 36، 48، 60، 72 و 84 پس از تولد توسط سوند مری و به شرح ذیل به مصرف گوساله‌ها رسید.  گروه شاهد؛ الف) گوساله‌ها تا ساعت 24 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز مصرف می‏نمودند.  ب) گوساله‌ها  تا ساعت 48 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز مصرف می‏نمودند.  ج) گوساله‌ها از بدو تولد تا 72 ساعت پس از تولد آغوز مصرف می‏نمودند.  گروه تیمار؛ الف) گوساله‌ها بلافاصله پس از تولد امپرازول به شکل خوراکی با دوز 8 میلی‌گرم به ازاء هر کیلوگرم، هر 24 ساعت یکبار دریافت می‏نمودند.  در این گروه گوساله‌ها تا ساعت 24 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد آغوز مصرف می‏نمودند.  ب) گوساله‌ها بلافاصله پس از تولد امپرازول به شکل خوراکی با دوز 8 میلی‌گرم به ازاء هر کیلوگرم، هر 24 ساعت یکبار دریافت می‏نمودند.  در این گروه گوساله‌ها تا ساعت 48 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد آغوز مصرف می‏نمودند.  پس از اندازه‌گیری ایمونوگلوبولین‌های G و M و A سرم گوساله‌ها با روش الایزا، نشان داد که در مورد IgG، بین زیرگروه ج گروه شاهد با سایر زیرگروه‌ها اختلاف معنی‏دار بود اما امپرازول تأثیری بر جذب IgG نداشت.  در IgM، بین زیرگروه ج گروه شاهد با سایر زیرگروه‌ها به جز زیر گروه الف گروه شاهد و زیرگروه الف گروه تیمار، اختلاف معنی‌دار وجود داشت اما داروی تجویزی تأثیری بر جذب ایمونوگلوبولین M نداشت.  در مورد IgA، بین زیرگروه ج گروه شاهد با سایر زیرگروه‌ها اختلاف معنی‏دار بود و نه تنها امپرازول تأثیری بر جذب IgA نداشت، بلکه زیرگروه الف گروه‏های تیمار، جذب IgA را در مقایسه با گروه شاهد مربوطه کاهش نیز داد.  نتیجه این مطالعه نشان داد که امپرازول اثری بر افزایش زمان جذب ایمونوگلوبولین‏ها ندارد.}, keywords_fa = {ایمونوگلوبولین,امپرازول,گوساله,آغوز}, url = {https://www.ivj.ir/article_2942.html}, eprint = {https://www.ivj.ir/article_2942_ea99d8b4f9089d2a1b54e39c2633873a.pdf} }