هدف از این آزمایش بررسی تأثیر استفاده از سوبابل (منبع غنی از پروتئین) به جای یونجه در جیره بر خصوصیات هضم پذیری، تخمیر شکمبهای و برخی فراسنجههای خونی در گوسفند عربی بود. دامها با جیرهی شاهد (بدون سوبابل) و جیرهی حاوی سوبابل (سوبابل به میزان 50 درصد جایگزین یونجه شد) برای مدت 40 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تفاوت بین تیمارهای شاهد و حاوی سوبابل در مادهی خشک مصرفی (به ترتیب 50/1190 و 00/954 گرم در روز)، قابلیت هضم مادهی خشک (به ترتیب 88/66 و 41/56 درصد)، الیاف نامحلول در شویندهی خنثی (به ترتیب 49/33 و 36/39 درصد) و پروتئین خام (به ترتیب 32/61 و 07/69 درصد) معنیدار نبود (05/0P>). نیتروژن آمونیاکی و pH شکمبه، مدت زمان خوردن، نشخوار، جویدن و هر کدام از این فاکتورها به ازای مادهی خشک، NDF و پروتئین خام بین دو جیرهی شاهد و سوبابل متفاوت نبود (05/0P>). هیچ تفاوتی بین تیمارها برای گلوکز، ازت اورهی خون، کلسترول و تریگلیسیرید وجود نداشت (05/0P>). پتانسیل تولید گاز، تولید تودهی میکروبی و پارتیشنینگ فاکتور کاه گندم و کنجالهی سویا در تیمار شاهد و سوبابل تفاوتی نداشت (05/0P>). همچنین قابلیت هضم مادهی خشک و NDF کاه گندم و کنجالهی سویا بین دو تیمار شاهد و سوبابل متفاوت نبود (05/0P>). بر طبق نتایج، استفاده از گیاه سوبابل به میزان 50 درصد یونجه در جیره تأثیری بر قابلیت هضم و تخمیر، فعالیت نشخوار و فراسنجههای خونی دامها نداشت، بنابراین شاید بتوان گیاه سوبابل را با وجود داشتن مواد سمی تانن و میموزین به میزان 50 درصد جایگزین یونجه در جیرهی گوسفند عربی استفاده نمود.